Wat kost het?

Afgelopen weekend waren we in Istanbul (zie onze foto's onderaan de site). Ons visum liep bijna af en dat kan je alleen vernieuwen door Libanon te verlaten en dan weer opnieuw het land binnen te komen. Dus het werd een visum-trip naar Istanbul. Een van de weinige landen die nog open is. 

We genoten van de stad, bezochten mooie gebouwen en we genoten van ons mooie hotel. Bij een van onze uitstapjes in de stad gingen we met de taxi, want het was te ver lopen. Je weet hoe dat gaat, zwaaien naar zo'n taxi en hopen dat hij je ziet. Dan gaat het raampje open en vraag je of hij je naar je bestemming kan brengen. Nou, dat lukt meestal wel. Maar als toerist, als westerling is het ook altijd handig om te vragen wat het ritje gaat kosten. Je wilt geen 'toeristen prijs' en zeker geen hoge verrassing bij aankomst op je bestemming. 

Dat herontdekte we afgelopen weekend weer. Ook in Libanon gebeurt het ons nog regelmatig dat we de taxi meer moeten betalen dan een Libanees zou moeten betalen. 

Dus, wat kost het? Wat mag het mij kosten? Is een belangrijke vraag.

Die vraag hebben we elkaar al heel vaak gesteld. Niet voordat we bij een taxi in stapten maar voor het leven, het dienen van de Heere. Wat mag dat ons kosten? Alles, kan ik soms stellig zeggen. Want wat de Heere Jezus voor mij deed is alles waard. Dan kan ik Hem toch niet genoeg teruggeven? Klopt. Maar, wat als het puntje bij het paaltje komt? Als het me meer kost dan ik dacht? 

Als het pijn doet om in te leveren? Zeg ik dan nog steeds zo stellig 'alles'? Of ga ik dan klagen, zeggen dat Hij geen eerlijke prijs vraagt en dat ik het alleen voor een mindere prijs wil, zoals je bij de taxi chauffeur zou doen? 

Of zie ik dan omhoog, overdenk ik Jezus komst naar de aarde. Vanuit de hemel waar alles volmaakt was naar de aarde die verre van perfect is. Naar een leven van inleveren, verdragen, slechte mensen om je heen, vijanden, laster, oneerlijkheid. Zijn hele leven een prijs betalen die immens hoog is en niet eens voor Zichzelf. 

Natuurlijk kan ik dan zeggen 'Heere het doet pijn, ik vind het moeilijk, ik zou dit zo graag willen'. Maar we hebben ons leven nu eenmaal niet uit Zijn hand ontvangen om er een fijn leven van te maken zonder moeite. We zijn hier omdat Hij ons geschapen heeft om Hem te eren, in Hem te geloven, Hem te dienen, Hem lief te hebben. Omdat Hij mij eerst liefhad tot in de dood. En wat mag mij dat kosten? Alles? Of toch niet?